Hallo allemaal,

Sinds mijn eerste verhaal, heb ik weer veel nieuwe avonturen beleefd. Sinds 2 weken ben ik in Peru. Mijn eerste plek in Peru was Mancora. Een plaats aan de kust in het noorden van Peru. Echt een heerlijke plek om te relaxen en te genieten van het strand, het mooie weer en gezellige mensen. Eigenlijk hebben we hier dan ook niet veel meer dan dit gedaan haha. Kortom, lekker niks doen. Na 5 dagen in Mancora zijn we doorgereisd naar Lima. Daar hebben we 2 dagen doorgebracht. Lima is eerlijk gezegd niet echt mijn soort stad. Het is druk en een beetje chaotisch. Na Mancora was het weer ook niet echt een lekkere overgang.

Vanuit Lima hebben we echt de ergste busreis ooit gemaakt naar Cusco. Het is een rit van 23 uur, waarvan 16 uur door de Bergen (dus continu een soort haarspeldbochten). Zoals je je kunt voorstellen betekent dit niet echt slapen, veel overgevende kinderen om je heen, een toilet dat hierdoor zo smerig is dat je ook niet naar het toilet wilt (lees: kunt). Kortom, we waren blij dat we in Cusco aankwamen. De stad maakt de rit echter meer dan waard. Cusco is een stad die gezelligheid uitstraalt met mooie pleinen en straten. Ons hostel is ook erg leuk. Het ligt helemaal bovenin de stad, dus iedere dag een goede training om via de steile straat naar boven te lopen.

Na 5 dagen acclimatiseren (Cusco ligt op 3400 meter, dus in het begin voel je goed dat je op hoogte bent) en van de stad genieten, begon afgelopen zondagnacht ons avontuur richting Macchu Picchu. Om 4 uur ´s nachts werden we door onze gids opgehaald, om via privéauto en local bus gedropt te worden langs de rivier de Lares. Hier ontmoetten we onze kok en 2 helpers, met wie we de daaropvolgende dagen doorbrachten. De eerste dag begon meteen met een flinke klim. Ongeveer 4 uur omhoog lopen later bereikten we de eerste pas die we overgingen. In die tussentijd ben ik denk ik 3 keer bijna doodgegaan en heb ik mezelf vervloekt omdat ik dit wilde doen, maar het was het waard. Een super mooi uitzicht en trots op mezelf! Daarna begon het leukere deel van de eerste dag, namelijk dalen. Na een lange dag kwamen we uiteindelijk aan in ons eerste kamp. De dragers en kok hadden onze tent al opgezet, dus moe van de dag en een beetje ziek van de hoogte ben ik meteen mijn bedje in gegaan. Na een paar uur slapen ging het gelukkig beter, dus het heerlijke eten ging ero ok goed in.

De volgende dag weer vroeg op, om op tijd verder te gaan met onze tweede (en op papier zwaarste dag). De dag begon met weer flink klimmen, dit keer ongeveer 5 uur en 1000 meter. Gelukkig hadden we tussendoor de lunch om een beetje bij te komen. De top lag op 4800 meter, dus minder zuurstof en daardoor ook erg zwaar. Maar ook dit keer was het het zeker waard, toen we de top bereikten. Aan beide kanten prachtig uitzicht. Je voelt je een beetje alleen op de wereld, zo stil, maar vooral geweldig is het daar om je heen. Ook nu mochten we na de inspanning gelukkig weer dalen. Gelukkig had ik deze dag veel minder last van de hoogte en de vermoeidheid en aangekomen in het kamp heb ik samen met de gids een heerlijk kampvuur gemaakt.

De derde dag was een ´makkie´, maar wederom een aantal uren door mooie natuur lopen. Na deze dag kwamen we aan in Aguas Calientes: het dorp onder Macchu Picchu. Hier zijn we door de reisorganisatie flink verwend met het hotel. Na 2 dagen kou lijden en op een dun, hard matje slapen (dus niet echt slapen), hadden we hier lekkere dikke matrassen, een warme douche en een tv boven ons bed.
Na een korte, maar heerlijke nacht was het tijd voor ons bezoek aan Macchu Picchu. Jammer genoeg viel de regen met bakken uit de lucht, dus geen zonsopkomst te zien voor ons. Maar gedurende de dag werd het af en toe droog en trok de hemel open, zodat we de stad goed hebben kunnen bekijken. Onze gids heeft enorm veel verteld over Macchu Picchu, de Inca´s de Andes en al hun rituelen, zodat we alles goed konden plaatsen in de stad. Natuurlijk wilden we ook WaynaPicchu op. Dat is een berg naast de stad Macchu Picchu, vanwaar je de stad schitterend ziet liggen. Het was een enorm zware klim, die mijn knieën (met name rechts...) me niet echt in dank heeft afgenomen, maar ook dit keer was het het absoluut waard. Een uur boven en ongeveer 100 (bijna dezelfde haha) foto´s later, begonnen we aan de enge (door de regen waren de stenen nat) terugtocht. Moe, vies maar voldaan zaten we een paar uur later in de trein terug richting Cusco. Voor iedereen die ooit in Peru komt en de kans krijgt, zou ik zeggen, doe deze tour.

Nu na een goede nacht in ons hostel, ben ik weer helemaal wakker, blij en ........ jarig

Zometeen even skypen met papa en mama en daarna met twee andere meiden (die we in Cuenca hebben ontmoet) mijn verjaardag vieren. Morgenvroeg reizen Aisia en ik door richting Puno, een plaatsje in Peru aan het Titicaca Meer. Ook dan gaan we weer een trip doen, over het meer, waarbij we bij een locale familie blijven overnachten. Ik ben benieuwd en heb er zin in.
Vanaf maandagavond reis ik dan in mijn eentje verder richting Bolivia en gaat Ais richting Suriname. @Ais, alvast bedankt voor de afgelopen 5 weken, ik vond het geweldig!
Verder iedereen bedankt voor de lieve verjaardagsberichtjes, is erg leuk om te lezen!

Muchos besos Iris